Je hebt weken en weken hard gewerkt, je kijkt al helemaal uit naar een compleet weekend vrij of die ene vakantie en ja hoor. Heb jij weer, meteen ziek tijdens je eerste vakantiedag. Wist je dat ze dit ook wel vrijetijdsziekte noemen? Gelukkig is er een hele goede verklaring voor dat het jou overkomt en dit heeft alles te maken met de balans in je hormonen.

Toen ik de knoop eenmaal had doorgehakt viel er een enorme rust over me heen. Kalmte. Ik werd een leuker persoon tegen mijn kinderen én mijn partner. Ik had geen idee dat het me onbewust zoveel stress opleverde. Tot ik daadwerkelijk zei; en nu is het klaar. Ik stop. 

Al een paar keer had ik er over gedroomd. Een dag waarin het boosten van zelfvertrouwen bij dames mijn doel was, want wat zie ik veel dames die moeite hebben met hun zelfbeeld. Die zichzelf pas goed genoeg vinden als ze 10 of 20 kilo zijn afgevallen.

Het is herfst 2018. Ik werk sinds 2012 thuis als gastouder, heb een meisje van 2 jaar en een baby van een halfjaar. Mijn dagen starten om 6.00/6.30 met de eerste gastkinderen en ik heb om 17.45 de laatste kinderen de deur uit. Ranja maken, fruithapjes maken, brood smeren, op tijd bij de peuterschool zijn, op tijd bij school zijn, ondertussen een paar kleintjes in bed, maar ook voordat we naar school gaan weer uit bed halen, kinderen uit het naastgelegen dorp ophalen en dan door naar de school in het dorp. Na zo’n werkdag nog een gezonde maaltijd voor mijn eigen kinderen maken, zorgen dat ze schoon en op tijd in bed liggen en dan hopen en duimen dat de jongste doorslaapt. Helaas…

Wat heb ik een ongelooflijke tijd lopen modderen met mijn gezondheid. Eigenlijk al nadat onze jongste Jelte werd geboren in mei 2018 kwam ik in een stroomversnelling wat betreft persoonlijke dingen, mijn eigen bedrijf en een klein kereltje wat niet lekker in zijn vel zat waardoor de dagen maar ook zeker de nachten zwaar waren. Op een gegeven moment kon ik ook écht niet meer en ben ik gestopt met mijn bedrijf. Op mijn top had ik 17 opvangkinderen verspreid over de hele week. Het kon altijd meer en het kon altijd beter. Totdat de batterij leeg was en er helemaal niets meer wilde. Ik was geen leuke moeder, geen leuke partner en na mijn werkdag kon ik eigenlijk mijn ene been niet meer voor de andere krijgen. Man, wat was dat een rotperiode als ik er aan terug denk. Ik heb tot op de dag nog geen seconde spijt gehad dat ik toen gestopt ben met mijn opvang, al vond ik het op dat moment wel ontzettend naar voor al "mijn" kinderen. Maar het was nodig, want ik was simpelweg gewoon op. Overspannen. Op zo'n moment besef je vaak wel weer wat je belangrijk vindt in je leven. Wat is je doel, wat wil je nog graag bereiken, blijf je hangen in wat je doet of maak je stappen in je groei en ontwikkeling? 

Ik zat jarenlang in de cyclus dat ik me niet bewust was van mijn gedachten. Had het invloed op mijn gedrag en gevoel? Ik schakelde mezelf zo vaak uit dat ik eigenlijk niet eens meer wist wat ik in bepaalde situaties voelde. Het altijd maar doorgaan zonder stoppen, maar ook kant en klare voedingsadviezen opvolgen zodat ik zelf maar niet hoefde te voelen waar ik écht behoefte aan had. Maar in de coaching is er een heel mooi model voor en dat noemen ze ook wel het 4-G model. Dit laat zien dat alles beïnvloed wordt door elkaar. De vier G's staan voor: Gebeurtenis, Gedachten, Gevoel en Gedrag. Stel jezelf de volgende situatie maar eens voor: